روی تپه ای که اولین بار شهرم را دیدم

انتشارات شقایق منتشر کرد:
-چرا رکوردهای جهان و المپیک رو می شکنن؟ رکوردها شکسته نمی شه. این مرز انسان هاست که فرو می ریزه محدودیت ها آدم رو خفه و زیر سنگینی اش خرد می کنه. والا با اول شدن هم می شه مدال طلا گرفت. انسان نیاز به سبکی داره که با عبور از خودش، به دست می یاره. نباید ترسو باشی، شکست بخور، با صورت بیفت زمین. بالاخره موفق می شی. مرز خودت رو بشناس. ازش عبور کن. انسان چیزی جز یک مرز باریک نیست. مرز عشق ورزیدن، مرز فداکاری، مرز ترسیدن، مرز خیانت و…
انسان هایی که مرزشون رو رد می کنن، به ناشناخته های درون شون می رسن و اکتشاف آغاز می شه که آیا انسانی فداکار هستیم یا خیانت کار و یا هیچ!